Minggu 3: Jurnal Refleksi

Pada kuliah dua sebelum ini penulis telah didedahkan dengan soundscape, asal usul sesuatu muzik, budaya yang terdapat dalam muzik yang dimainkan, kategori alat muzik dan struktur muzik. Daripada kuliah tersebut penulis telah dapat membezakan jenis alat muzik yang dimainkan. Sebelum penulis memasuki kuliah 3, Penulis hanya mendengar sesuatu muzik tersebut secara membuta tuli. Sebagai contoh muzik ghazal, jika didengar secara kasar muzik ghazal yang terdapat di Johor kedengarannya seperti sama dengan muzik ghazal yang dimainkan di tahah Arab. Namun selepas mengikuti kuliah tiga, barulah penulis tahu bahawa kedua-dua muzik tersebut mempunyai perbezaan yang tersendiri walaupun ia mengekalkan ciri-ciri yang sama. Perbezaan yang dimaksudkan ialah, muzik ghazal yang terdapat di Malaysia telah diubah sedikit dan disesuaikan dengan norma dan kebudayaan penduduk setempat agar ia dapat memenuhi selera dan kehendak penduduk tempatan. Keadaan tersebut mungkin boleh di kaitkan dengan pembelajaran kuliah tiga yang menyentuh tentang kaedah klasifikasi muzik tradisional seperti unsur adaptasi dan juga unsur idiosinkretik dan muzik ghazal mungkin antara muzik yang termasuk kategori adaptasi atau penyesuaian kerana setelah sampai di Malaysia ia disesuaikan dengan kebudayaan setempat.

Dalam aspek muzik budaya klasik dapat diklasifikasikan bahawa muzik tersebut pada zaman dahulu dimainkan oleh golongan-golongan istana. Namun semakin lama muzik ini telah diturunkan kepada rakyat biasa. Daripada sini penulis ingin mengetahui dengan lebih mendalam ciri-ciri yang membezakan muzik klasik dan muzik rakyat dan bagaimana ia boleh diturunkan kepada rakyat biasa. Penulis juga mengharapkan kuliah tiga dapat memberikan lebih pemahaman terhadap cir-ciri muzik tradisional yang terdapat di Malaysia dan konsep yang diterapkan di dalam muzik oleh tradisional oleh penduduk Malaysia.

Hasil daripada pembelajaran kuliah tiga, penulis telah mempelajari bahawa terdapat enam ciri-ciri utama muzik tradisional Malaysia. Antaranya ialah muzik ensemble genderang iaitu muzik yang boleh berdiri sendiri tanpa bantuan vokal dan alat muzik lain seperti kompang. Kompang seperti yang diketahui umum digunakan untuk menyambut tetamu pada majlis-majlis tertentu seperti majlis perasmian sesuatu upacara dan majlis perkahwinan. Walaupun hanya menggunakan satu instrument namun kompang sebenarnya mempunyai teknik pukulan yang berlainan antara satu pemain dengan pemain yang lain. Hasil daripada pukulan dan paluan yang berbeza itu ia mampu menimbulkan satu bunyi yang sedap untuk didengari dan keistemawaan tersebut telah menjadikannya salah satu jenis muzik genderang yang tidak memerlukan bantuan alatan muzik lain untuk menarik perhatian orang ramai.

Dramatari juga merupakan antara ciri utama muzik tradisional Malaysia. Ia merupakan gabungan muzik, tarian dan lakonan untuk menyampaikan mesej kepada orang ramai. Antara dramatari lakonan yang agak popular di Malaysia adalah Mak Yong dan dikir barat yang banyak dimainkan di negeri-negeri pantai timur. Bagi muzik tarian utama, setiap tarian yang dilakukan hendak mengikut rentak muzik dan melambangkan budaya masyarakat yang terdapat disesuatu tempat contohnya tarian sumazau yang terkenal di Sabah. Dalam tarian tersebut, penari mengenakan pakaian tradisional Sabah dan alatan yang muzik yang digunakan pakai juga berdasarkan budaya Sabah seperti gong. Di Sabah terkenal dengan tarian sumazau namun paluan muzik yang dimainkan berbeza mengikut daerah. Video di bawah menunjukkan tarian sumazau di daerah penampang.

Bagi menambahkan lagi pemahaman untuk kuliah ini, penulis telah merujuk kepada sumber internet. Dengan cara ini penulis dapat melihat sendiri peralatan yang dimainkan di dalam setiap muzik tradisional yang ada di Malaysia. Penulis juga dapat mengenali membezakan budaya yang diserapkan di dalam setiap muzik yang dimainkan.